Sinds 1889 in de handel en nog steeds een sterke Oost-Friese en Groningse variëteit. Tamelijk vroeg oogstbaar met een lang oogsttraject. De vrij korte, brede peulen (13 cm lang, 11 mm breed) zijn vlezig en erg lekker. We krijgen allerlei superlatieven door van klanten... Te gebruiken als vers boontje, maar ook als spek- en snijboon. De lichtgroene peulen hebben rode strepen, die na het koken verdwijnen, ze zijn draadloos en witzadig. Vroeger werden de peulen aan een draad geregen en gedroogd voor de winter (zgn. Knipselbonen): Om te drogen de bonen plukken als ze geel beginnen te verkleuren. Vervolgens ontdraden en aan een snoer rijgen en drogen (bijvoorbeeld op zolder, vroeger langs de schoorsteen). Voor het koken de droge hulzen eerst een nacht voorweken. Zo kwam ook een arm gezin gezond de winter door! Een typisch Oost-Friese en Groningse variëteit! Verwant aan dit ras is de ‘Groninger Weekschil’, meer info zie
www.knipselbonen.nlZaaien: mei-juni meteen op de plaats van bestemming. Afstand 50x10 cm of bij “stoelboontjes” (= 3 bij elkaar) 50x40 cm. Bonen houden van warmte, zaai niet te vroeg en niet met veel regen op komst. Vervroegen kan door in potten voor te zaaien.
